Ok, ik heb pijn en dat verlamd mijn leven in vele opzichten. En de beperkingen zijn lastig te aanvaarden.
Maar aan de andere kant, ik voel me gelukkig. Er zijn zoveel dingen die me interesseren, weegt dat niet op tegen die slechte kanten?
Gisteravond kwam ik na een zware, pijnlijke werkdag thuis en ik voelde de vreugde van mijn vriendin, mijn zotte puppy, de lekkere etensgeuren. Straks komt mijn metekindje op bezoek. Dat fantastische moment waar hij verbaasd mijn neus vastneemt en zich klaarblijkelijk afvraagt waarom de zijne even groot is. Dat gevoel brengt alles even in perspectief.
Mijn voet voelt als een marteltuig, maar mijn hoofd als een luchtige sabayon.
Het is tijd voor mijn pijnstiller.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten